Iz Prepiske

Pored porodičnih pisama, među kojima je i očevo pismo koje se nalazi u osnovama Kišovog romana Peščanik, najveći deo knjige zauzimaju pisma koja prate Kišov neraskidivi spoj života i literature. To je Kišova prepiska s piscima i drugim prijateljima, izdavačima i urednicima, kritičarima i prevodiocima, čitaocima i saputnicima nastajala od književne mladosti do poslednje godine piščevog života.

Ta prepiska podrazumeva ogroman raspon i najrazličitija književna, poetička, politička ili ljudska stanovišta: od Miroslava Krleže do Oskara Daviča, od Milovana Đilasa do Borislava Pekića, od Sergeja Dovlatova do Bulata Okudžave, od Mirka Kovača do Miodraga Bulatovića, od Karla Štajnera do Dragoslava Mihailovića, od Ljube Popovića do Marije Čudine, od Petra Vujičića do Predraga Matvejevića, od Vide Ognjenović do Ilme Rakusa, od Čarlsa Simića do Suzan Sontag, od Ištvana Eršija do Pjotra Raviča, od Milana Kundere do Marka Stranda, od Ota Bihalji-Merina do Ljubiše Jocića, od Zuke Džumhura do Milovana Danojlića, i nebrojenih drugih koji u najrazličitijim ulogama nastupaju u ovoj knjizi.

Knjiga Iz prepiske ne bi bila nastati u ovom obliku bez ogromnog priređivačkog truda Mirjane Miočinović. Ona je u ovoj knjizi mnogo više od priređivača. Rekonstrukcija Kišove prepiske, od koje se najveći deo nije nalazio u piščevoj arhivi, predstavlja pravi istraživački poduhvat. Kompozicija ove knjige, oblikovana najpre na tematskoj osnovi, a u okviru svake teme potom, hronološki, omogućava da se u nizu različitim tema i prepiski uspostavi preko potrebno razumevanje okolnosti piščevog života i rada.