Mali broj istoričara se odvažio da piše istoriju Distrikta na osnovu originalnih dokumenata, za šta je moguće objašnjenje nedovoljno poznavanje nemačkog jezika na kojem je napisana većina dokumenata. Upravo zbog toga, kroz neposredan rad sa dokumentima, Tijana Rupčić je uspela da na veoma ograničenom broju strana prati najvažnije događaje iz istorije Distrikta na metodološki ispravan način. Upravo tu leži i značaj njenog dela, jer kroz pravilno korišćenje i navođenje istorijskih izvora, zapravo daje odlično polazište budućim istraživačima kikindske prošlosti; nešto u čemu rad Vase Stajića uveliko manjka. Kroz poglavlja o razvoju Distrikta, ali i same Velike Kikinde, autor slika živu sliku života u 19. veku u jednom većinski srpskom gradu na teritoriji južne Ugarske, posebno kroz posedovne, ekonomske i socijalne odnose. Poseban izazov donosi činjenica da se na određenom broju strana obuhvati osnivanje Distrikta, jedan monumentalan događaj kao što je revolucija iz 1848/49. godine, razvoj samog grada i svih nacionalnosti koje su živele u njemu. Shvatajući potrebu da svoje poznavanje arhivske građe pretvori u istoriografski rad, smatram da je autorka uspela da posle pola veka ponovo pokrene izučavanje Velikokikindskog privilegovanog distrikta na odgovarajući, istoriografski ispravan način.
Marko Milošev
Izvod iz recenzije
Recenzije
Obriši filtereJoš nema komentara.