Trik-roman

Novi roman P. Miloševića jeste uzbudljiv narativ u kojem su vrhunsko umeće pripovedanja i eksperimentalni trikovi sa formom, jezikom i samom strukturom knjige sjedinjeni u ideji formiranja posve hibridnog žanra – romana koji do poslednje stranice prolazi kroz niz metamorfoza i preispituje sopstvene konvencije, do kraja ne zadobijajući konačan oblik. A spisateljska majstorija autora naročito dolazi do izražaja u delovanju još jednog bitnog činioca, a to je moć nezaustavljive Igre.

Na jednom mestu u romanu nailazimo na rečenicu glavnog protagoniste: „Trik-romanom nazivam ona dela čiji autor tobožnjim pronađenim rukopisom ili drugim pripovedačkim postupcima (trikovima) stvara iluziju da je njegova knjiga samo kopija, prevod, izdavačka redakcija nekog – obično fiktivnog – originala“.

Koristeći upravo ovakav model gradnje priče, kroz različite paratekstualne markere, beleške, uputstva, intertekstualne veze, kratku istoriju romana kao trik-žanra i inkorporiranje „Izgubljenog romana Luke Milovanova Georgijevića“ kao neodvojivog elementa u izgradnji narativa, autor čitaoca ostavlja zapitanim pred mnoštvom različitih puteva kojim će ga ova knjiga povesti, dok sa druge strane roman autopoetičkim pasažima svedoči o piščevim poetičkim svetovima i njegovom odnosu prema prirodi i istoriji jednog žanra.

Možda je cela istorija književnosti jedan veliki trik?! Ali baš zbog toga ona je nedodirljiva, igrava, dekonstruktivna, nikad do kraja definisana ili vezana čvrstim konvencijama…

P. Milošević je, u ideji o trik-romanu, čitaocima predstavio moć eksperimenta i dekonstrukcije, posve autentičnu tekstualnost koja žanr romana ujedno razara i redefiniše, oblikujući alternativnu stvarnost teksta u kojoj je najveći junak zapravo – IGRA!