Odbrana Srpskog Jezika I Pisma

Srpski jezik je prirodna pojava. Nastao je iz jezika simbola i razvijao menjajući se. Gomilanje tih promena, takođe prirodno, vodi ka nastanku novih jezika, ali i ka njegovom obnavljanju. Kao prirodna pojava on dakle, podleže opštim prirodnim zakonima. Kao živa prirodna pojava određen je i opštim zakonima života, jer u svojoj strukturi čuva tragove svih promena kroz koje je prošao u svom rađanju i razvoju. Ova osobina izvornih jezika je vrlo važna, jer se u njihovoj strukturi beleži iskustvo naroda i to na svim nivoima – od pokreta, preko simbola, do pojma. Prirodno je da živi jezik i odumre kada nestanu uslovi za njegovo obnavljanje. Ali, ono što se dešava sa srpskim jezikom u sukobu sa porobljivačkom „civilizacijom“ ipak nije prirodno. Jer, sve su jasniji i sve grublji nasrtaji porobljivača koji su usmereni ka njegovom ubijanju. Zašto? Šta je to u srpskom jeziku što toliko smeta porobljivačima? Nije li u pitanju iskustvo koje je u njegovoj strukturi zabeleženo?