Knjiga sadrži dnevničke zapise i sećanja nepoznatog srpskog oficira i dnevničke zapise rezervnog potpukovnika Milorada Vujačića. U poslednjem delu se nalaze fotografije iz zaostavštine armijskog generala Stevana Hadžića, Milorada Vujačića i kao dodatak fotografije nemačkog rezervnog konjičkog oficira Lotara Heilborna, a koje se odnose na rusko–rumunski i nemačko–ruski front kao i rumunska sela u tom delu ratišta.
Za priređivača je bilo fascinantno viđenje velikih gradova Evrope i njihovih stanovnika očima oficira Kraljevine Srbije tokom Velikog rata. Oficira koji su poticali iz male seljačke zemlje kakva je bila Kraljevina Srbija početkom XX veka. Zemlje koja je imala ogr
oman diskontinuitet u socijalnom i kulturnom razvoju od srednjeg veka, potpavši pod otomansku vlast. Zemlja koja je jednostavno zaboravljena u prošlosti, a čiju su sjajnu prošlost generacijski čuvali guslari, srpsko sveštenstvo i prečanski Srbi u Austro–Ugarskoj monarhiji.
Oficiri iz Srbije sa selima, varošima i gradom Beogradom orijentalno–evropskog stila, kako u arhitekturi tako i po načinu življenja. Iz Beograda koji je dobrim delom tako izgledao i tridesetih godina prošlog veka, sudeći po platnima Koste Hakmana, dakle poprilično i po završetku Velikog rata. Srbija konja, volovskih i kravljih zaprega, blatnjavih puteva, ali sa ljudima neobično pozitivnih karakteristika, kako su ih opisivali retki putnici u XIX veku, među kojima i anglikanski pastor Vilijem Denton: „Ni u jednoj zemlji nisu imovina ili život bezbedniji, a seljaci iz bilo kog dela Evrope ne mogu se porediti sa srpskim seljacima po ovoj do najveće mere iskrenoj uljudnosti koja se zasniva na nezavisnom duhu i izvire iz iskrene otmenosti karaktera”.
Recenzije
Obriši filtereJoš nema komentara.