Nojeva barka

Iz recenzije Marine Đenadić:

Ovaj roman Zorana Škiljevića objedinjuje više različitih entiteta i područja – ljubav, književnost, pisca i društveno-političke tokove i fenomene. Ako bi se govorilo o tehnici, ne bi mogla proći neprimećeno veoma prisutna sociološka imaginacija. Uz pomoć nje, autor vrlo duhovito pripoveda o preplitanju ličnih pitanja glavnog lika, pisca Roberta, i opštih, javnih društveno-političkih pitanja, kao i njihovom međusobnom uticaju.

Ovaj koloplet personalnih i javnih pitanja intrigira veliki broj ljudi, ali do njegovog razrešenja, ili bar do određenja njegove međusobne srazmere i međusobnog uticaja je jako teško doći. U romanu se prepliću dva glavna – pisac Roberto i njegova devojka Anamarija, novinarka – i jedan kolektivni lik, iz koga povremeno isplivavaju pojedinci, Plinije i drugi, ali ne kao individue, nego kao predstavnici tog kolektivnog lika – moguli – oličenje i prototipovi vladajuće klase koja funkcioniše po principima Emirata, te se i teritorija (mesto na kome se vrši radnja romana) naziva Emirat. Taj Emirat je imaginativ, može označavati Srbiju, ali i bilo koju drugu teritoriju, te je svaka sličnost i razlika sa realnošću krajnje relativna. Očekivano je da ovakav zaplet podrazumeva elemente ljubavnog, ali suočićete se i sa elementima krimi romana.

***

Stoga, hrabro, sa dozom humora sagledavajući suštinu stvari, u ime trijumfa nad apsurdom, pročitajte ovaj roman, koji će vas ne malo puta i slatko nasmejati, ali i navesti na promišljanja i razmatranja o (ne)potrebnosti neke Nojeve barke?