Nevidljivi

Prozu Aleksandra Gatalice obeležava klasična modernost i tematski sadržaj zasnovan na dokumentu, pseudoistorijskom podatku i naličjima života. Takve je konstrukcije i epistolarni roman Nevidljivi. Na tragu žanra, koji ima tradiciju dužu od dva veka, Gatalica u pripovedni okvir svoga romana postavlja zanimljivu i sasvim hipotetičnu priču koja iz neobičnog ugla sagledava i tumači istoriju moderne umetnosti. Zauzimajući mimikričan odnos prema stvarnoj istoriji novih umetničkih pokreta, odnosno biografijama umetnika koji stvaraju na kraju devetnaestog i početkom dvadesetoga veka, ta priča dobija oblik uverljive mistifikacije.Zavodljiva pripovedačka igra, koliko god bila konstrukcija i opsena, svojom umetničkom istinom nikad ne odriče mogućnost da bi fantastični realizam A. Gatalice mogao imati veze i sa stvarnošću. No, priča u Nevidljivom više je od toga. Ona postaje alegorija jedne moguće obmane na kojoj bi se mogla temeljiti i istorija modernih ideja. U svakom slučaju – ovaj roman je provokativna, uzbudljiva i dramatična priča velike sugestije i umetničke snage.