Kad Pokuca Onaj, Svojom Koščatom Rukom

Ispisana u ključu rekvijema, Caunerova poema na uzbudljiv način, u stihovima visokog intenziteta, jezikom iznutra dramatizovanim - tako da se iz patosa jezičke objave prelazi u stišanu refleksiju, iz punog retoričkog zamaha u fragmente reči svedene na umnožena slova - predočava dramu pretpostavljenog kraja. Utoliko slutnja smrti u Caunerovoj poemi predstavlja individualno iskustvo koje je neodvojivo od ukupnog iskustva modernog sveta.