Dvanaest rimskih careva

Da vita Caesarum, ili 12 rimskih careva, predstavlja jednu od najzanimljivijih rimskih istorija koja kroz vekove nije prestala da privlači pažnju najšire čitalačke publike. Napisana je oko 121. godine, za vreme Hadrijanove vladavine i obrađuje živote Julija Cezara i prvih jedanaest rimskih careva, zaključno sa Domicijanom. Svetonije je mnoge informacije za ovo delo dobio iz prve ruke, od očevidaca, pažljivo proveravajući svaki podatak u carskim državnim arhivama, kojima je jedno vreme imao pristup. U isto vreme, ovo delo obiluje izuzetno zanimljivim i dramatičnim detaljima i tračevima. Od Svetonija ćemo saznati da je Julije Cezar imao epileptične napade, da se veliki Avgust bojao grmljavine, kao i da je stalno uz sebe nosio parče kože od foke kao zaštitu; Kaligula je spavao sa svojom majkom i sestrom, a Neron proterao lakrdijaše i cirkuzante iz Rima. Autor nam uvek naglašava kada se služi neproverenim glasinama kao izvorom informacija. Uprkos tome, ova knjiga pruža dragocene informacije o nasleđu, ličnim navikama, fizičkom izgledu, životima i političkim biografijama prvih rimskih careva.