Žene u stranim medicinskim misijama na srpskim ratištima 1914-1918.

Žene u stranim medicinskim misijama – nezaustavljiva sila prirode.

Balkanski ratovi, koji su obeležili početak druge decenije XX veka, omogućili su okupljanje ženskih udruženja sa ciljem pomoći srpskoj državi i narodu. Drukčiju sliku o ženi formirale su ratne okolnosti. Novi momenti uslovili su da srpsko društvo postane „žensko“, zbog većeg broja pripadnica ženskog pola u odnosu na mušku populaciju. Na taj način žene su postale oslonac, podrška, podstrek i potpora porodici.

Uloga žena se za vreme tri rata, na početku XX veka, znatno izmenila. Uvučena u ratni vihor, pokazala je da može jednako biti uspešna kao muškarac, kao šef sa niteta, upravnica bolnice ili predsednica ženskih društava. Sve ovo dovelo je do promena rodnih uloga i emancipacije žena. Zasigurno je ratni period „osporio mušku hegemoniju“ i omogućio ženama da pokažu svoje mogućnosti izvan porodice.Veliku podršku srpskom narodu u ratnim godinama pružile su žene iz Rusije, Britanije, Francuske, Australije i Amerike. Brojne inostrane misije hrlile su ka Srbiji da pruže stručnu pomoć. U ratnom vihoru, žene iz inostranstva preuzele su ulogu vozača sanitetskog automobila i pomagale da se ranjenicima što pre ukaže potrebna pomoć. Zapravo, od njene brzine zavisilo je dopremanje bolesnika od fronta do bolnice.Srpske žene su se odlikovale požrtvovanošću i humanošću. One su to pokazale u XIX veku radeći kao bolničarke. „Lečenje ranjenika u to vreme važilo je za najplemenitiji zadatak, koji jedna žena treba da obavlja u ratu.“ Uoči Prvog balkanskog rata Srbija je imala 1.500 obučenih bolničarki i 16 žena lekara. Ove žene nalazile su se na čelu rezervnih vojnih bolnica, istovremeno obavljajući svoje lekarske dužnosti, kao što su hirurške intervencije, obdukcije, lečenje obolelih i prevencija zaraznih bolesti.Potrebno je naglasiti da žena nije pružala pomoć samo kao bolničarka i vozač. Ona je bila i borac na frontu. Pravi vojnik koji nije zaostajao za muškarcima.