U ime oca

Kao jedan od najoriginalnijih pisaca na slovačkoj književnoj sceni, često upoređivan sa Kafkom, ali i Etgarom Keretom, majstorom kratke forme i značajnim predstavnikom savremene izraelske književnosti, Bala je poznat po svojim apsurdnim pričama o usamljenim, otuđenim i čudnim pojedincima, pa tako i u kratkom romanu/noveli U ime oca, obogaćenom (pseudo)autobiografskim elementima, u toj bizarnoj, intenzivnoj i strastvenoj povesti o porodici i antiporodici, on još jednom aktuelizuje pitanje međuljudskih odnosa, ličnog i kolektivnog identiteta i večne potrage za Smislom. Iako na momente pesimističan, Balin roman nije oslobođen njegovog autentičnog humora; uprkos sumornom, banalnom i usamljenom životu glavnog junaka i gorko-ironičnom stilskom uobličavanju fiktivnog sveta koji iz krajnje realističnih, kratkih epizoda prelazi u mistično pripovedanje, čitaocu će se na momente, sasvim izvesno, otvarati vrata smeha i jezičko-semantičkih poigravanja.

U dominantnim motivima (anti)porodice i tajanstvenog podruma koji, poput centra lavirinta, prikriva tajne dekodiranja suštine priče, odnosi na relaciji otac-sin, muž-žena, pojedinac-društvo, pojedinac-unutrašnje JA formiraju razgranatu semantičku mrežu kao mrežu čitanja ove knjige u kojoj će čitaoci prepoznati Balinu zemaljsku, egzistencijalnu potragu ali i potragu za onim zaumnim, za onim što je van logičnog smisla i fizičke spoznaje a što nevidljivim nitima upravlja ljudskim mikrokosmosom i njegovim bivstvovanjem. Jedno je sigurno – pred nama je roman koji prosvetljuje jer je u samom srcu ove priče potraga za smislom života! Bala (1967, Nove Zamki) jedan je od najprevođenijih pisaca savremene slovačke književnosti. Kratki roman U ime oca, za koji je Bala nagrađen prestižnim književnim priznanjem – nagradom Anasoft, do sada je preveden na dvanaest svetskih jezika.