Tajna u kamenu

Radnja romana odigrava se na prostoru Crne Gore, Osmanskog carstva i Bliskog istoka i počinje 1697. godine. Glavni likovi su uboga udovica Zorka, koja postaje švalja i pletilja na dvoru crnogorskog kralja, crnogorski kralj, Mijat – njegova desna ruka, Krsman – Zorkin najstariji sin, Isak – bliskoistočni vladar, Mihailo – Isakova skrivena strast, anadolski bračni par Azim i Halima i njihova ćerka Lenka.

Autor u prologu uvodi Tajnu kao vezivnu nit potke romana, koja je svuda manje ili više važna, uzrok ili posledica. U svom skutu skriva zabranjene ljubavi, ubistvo iz nehata, neostvarene snove, loše i dobre namere.

Nekim čudom, a u stvari vođeni sudbinom i svojim postupcima, većina likova bitnih za fabulu nađe se na istom mestu, na proplanku na kojem će nići bogomolja za nevernike, građena od kamena, otvorena prema nebu. Kamen temeljac je kamen kojim je počinjeno ubistvo iz nehata.

Autor u kratkom romanu daje jasnu sliku sveta u 17. veku, porodice, položaja žene, sirotinje, monarhovih nameštenika, grešnika i pokajnika. Vešto baratajući motivima ljubavi, otuđenja, nadahnuća i prosvetljenja, pisac na kraju daje razrešenje koje čitalac može ugraditi u svoj život i svoje snove.

U pitanju je fikcija koja se oslanja na političke, verske, kulturološke i folklorne prilike doba u kojem se radnja odvija. Poruke se mogu primeniti i na sadašnjost jer roman ima svevremensku crtu.

Ono što nakon poslednje tačke ostaje jesu nada, ljubav i mir koji proizlazi iz pomirenja sa onim što nam donosi život. Ostaje tajna za naše pretke i naše potomke. Draž ostvarenih ciljeva nakon mnogo pogrešnih koraka i propuštenih prilika. Ostaje pitanje koliko naš život zavisi od nas samih, a koliko od tajni zajedničke sudbine.