Sabrana dela

Kada se govori o sveukupnom značaju Vilijama Šekspira za svetsku književnost, možda je najuputnije, najpre,setiti se jedne izreke, prema kojoj je na ovom svetu, posle Boga najviše napravio on – Šekspir. Šekspirove drame se danas smatraju istorijom sveta, ali ne kroz istorijske događaje, već istorijom koja je data kroz karaktere. Prvo izdanje Šekspirovih Sabranih dela u jednom tomu, pojavilo se na srpskom jeziku, 1995. godine. Ovo je drugo ovakvo izdanje, koje zajednički objavljuju Zavod za udžbenike i Dosije. Ali, i ovo izdanje ima kulturno istorijski značaj prvoga reda, jer ovog puta se Šekspirova Sabrana dela u jednom tomu prvi put objavljuju na ćirilici. Ovo izdanje, koje bez sumnje predstavlja jedan od svetlijih trenutaka u srpskom izdavaštvu, ne samo da pokazuje bogatu tradiciju prevođenja Šekspira na srpski jezik, već u isti mah svedoči o tri prilaza u toj velikoj misiji značajnih srpskih prevodilaca. Jednu od njih oličava poznati srpski pesnik između dva svetska rata, Svetislav Stefanović, koji je pokušao da sledi Šekspirovu misao i njegove slike, po principu „slog za slog, stih za stih“ Velimir Živojinović Masuka, i njegov sin Branimir, su se trudili da što doslovnije prenesu Šekspirove slike i misli, bez obzira na eventualno povećanje broja stihova. Treći pristup najviše je oličen u prevodima Aleksandre Saše Petrovića, najviše je bio prilagođen scenskom izvođenju, pa su rečenice koje izgovaraju Šekspirovi junaci morale da budu jasne i ritmične. Naravno u knjizi su i danas već klasični prevodi Živojina Simića i Sime Pandurovića. Posebna zanimljivost za bibliofile i proučavaoce Šekspirovog dela,predstavlja Dodatak I, u kojem senalaze se Šekspirova dela koja do sada nisu objavljivana na srpskom jeziku, kao i odlomci u kojima je Šekspirovo autorstvo tek nedavno utvrđeno. U Dodatku III nalaze se predgovori, epitafi i pesme posvećene Šekspiru, iz Prvog folio izdanja. Ovi prevodi se prvi put objavljuju u našem izdanju Sabranih dela Vilijama Šekspira.