Rez

Istovremeni izlazak iz štampe tematski različitih pesničkih zbirki (Vučija so, Kuća nasred druma i Živo meso) 1975, prema mišljenju jednog dela književnih istoričara, ukazuje na nameru Vaska Pope da u procesu repersonalizacije sopstvene poezije prikaže tri ravnopravne komponente pesničke ličnosti: mitsku, kolektivno-političku i ličnu. Zbirka Rez iz 1981. godine taj poetički rez legitimizuje u smeru ličnog iskustva i nove društvenosti, koja predstavlja temelj oko koga se okuplja pomenuti vertikalni kolektiv mita i horizontalni kolektiv političke zajednice.

Ovih 37 pesama nastalo je u periodu od 1970. do 1980, a dvokrilna kompozicija iz Živog mesa – sa centralnom pesmom kao kičmom zbirke – prelila se i na ovu zbirku. Pesme u Rezu imaju nešto od iskustva proznih tekstova, nešto intencionalno pripovedačko u sebi, pa ne treba da čudi što su neretko okrenute ka završnoj poenti. Tonalitetom osavremenjenog govornog jezika, uz povremene ilustracije i adresirane posvete, ove pesme govore o problematici urbanog života, donoseći, po pravilu, samo njegove tamne strane, a njihov socijalni angažman uronjen je duboko u svakodnevicu: od topole koja postaje žrtva prosperirajućeg saobraćaja u velikom gradu do jugoslovenskih radnika u tuđini.