Priče i paučine

U romanu Priče i paučine radnja je smeštena potpuno u novu, drugačiju, urbanu sredinu. Njegov glavni junak Rade kreće se prostorom koji pisac nedvosmisleno locira oko Ušća Save i Dunava, na relaciji Stari grad i Zemun. Pominje, ilustracije radi, i tačne brojeve lokalnih gradskih autobusa kojima se njegovi junaci vraćaju svojim ubogim staništima.

Sve u romanu simbolično počinje jednog sumornog prohladnog poznog januarskog jutra. Apokaliptične su scene traženja načina da se utoli nesnosna glad. Priča o čorbi od slučajno uhvaćenog gradskog goluba i ručak u ribarskoj kolibici/splavu Šarla Daninog. Sve se završava u istoj takvoj atmosferi sa poglavljima romana koji nisu slučajno naslovljeni imenima poslednjih meseci u godini Novembarske kiše i Decembar. I poslednje poglavlje romana ima naslov identičan uvodnom poglavlju Januar. Januar je početak i kraj svega postojećeg i verovatno simbolični početak možda trećeg dela ove priče. A u međuvremenu pisac vešto plete i ukršta puteve i sudbine ostalih junaka svog kazivanja. Prate se sudbine, životne, emotivne i egzistencijalne priče Šarla, Gvozdena i Božane, Lucije i Periše, Stane. Piše o vezama i ukrštanjima njihovih života sa životom glavnog junaka. Poseban krug sveukupnog pripovedanja je kazivanje o odnosu doktorka, stomatolog Perunika – pustolov, ribar Šarlo – nadničar i pesnik Rade.