Ognjišta i putišta

Projekat Vesne Pešić u misiji samosvesti a ne samoljublja

Najnovija knjiga Gorana Rančića „OGNjIŠTA I PUTIŠTA” nije i prva koju ovaj autor piše lužničkim dijalektom, ali je upravo zato važna ne samo za naš jezik nego i po svojoj tematici, za običaje naroda istočne i južne Srbije. Narod ovog područja sačuvao je kroz jezik najstarije njegove oblike a valja istaći i da su na ovaj način napisana i neka od drevnih srednjovekovnih srpskih spisa, kao što su „Zakonopravilo” Sv Save Nemanjića, Dušanov „Zakonik” itd …

Lingvisti koji su se ozbiljno bavili ovom varijantom srpskog jezika su Pavle Solarić i Branislava Božinović. Božinovićeva je čak u svom obimnom i pionirskom delu „Rečnik srodnih srpskih i sanskrtskih reči“, upoređujući srpski sa sanskrtom, jezikom koji je bno matica za sve indoevropske jezike, mnoge varijante upravo iz ovog područja pronašla u sanskrtu, najstarijem jeziku za koji naša civilizacija zna i kojim su napisana najdrevnija dela poput Rg Vede itd ..

Autor Goran Rančić se pišući na lužničkom dijalektu, na taj način svrstava u čuvare drevnosti, u branitelje dugog postojanja Srba na ovim područjima koji su u svom govornom jeziku, uprkos mnogim promenama i uticajima, uspeli da sačuvaju originalnost svoje verbalne komunikacije sve do dana današnjeg.

Vesna Pešić