Oboljenja kičme

Kičma ima ključnu ulogu u održavanju zdravlja. Životna sposobnost čoveka uglavnom zavisi od stanja kičme. Upravo kičma određuje njegovu snagu i izdržljivost, zdravlje unutrašnjih organa i zdravlje organizma u celini. Kada svaki mišić i organ rade u normalnom režimu, tada čovek postaje izdržljiv, snažan i životno stabilan. Životna stabilnost je nešto više, nego što je zdravlje ili odsustvo oboljenja.

Ako bi ukratko rekli o ulozi kičme u čovečjem organizmu, tada je važno napomenuti sledeće: kičma je osnova skeleta. Ona daje trupu potreban oblik i pravilan položaj. U kičmi se nalazi kičmena moždina, od koje se rasprostiru nervi kičmene moždine, koji upravljaju radom celog organizma. Na kičmu se pričvršćuju ekstremiteti i ogroman broj velikih i malih mišića i vezivno tkivo leđa i stomaka, namenjenih za držanje trupa u vertikalnom položaju, i životno važnih organa na njihovim mestima.

U današnje vreme skoro svi specijalisti u oblasti medicine smatraju, da je uzrok mnogih oboljenja nenormalno stanje kičme. Lično smatram, da to u većem stepenu određuje nepravilno držanje tela čoveka. Pored toga, jaki potresi i dugotrajno kompresivno opterećenje (na primer, nošenje teških torbi i slično) mogu izazvati pomeranje pršljenova i uklještenje nerva, koji izlazi iz kičmene moždine, a to izaziva poremećaj organa, kojim taj nerv upravlja.

Ukoliko se kičma krivi usled nepravilnog držanja tela ili bolesti, to veoma loše deluje na kosti skeleta. Mišići i vezivno tkivo kičmenog stuba produžuju se ili skraćuju, a unutrašnji organi se pomeraju, što izaziva oboljenje celog organizma.

Postoji i obratna veza – između organa i vezivnog tkiva, mišića kičme i leđa. Patogeni procesi, koji se odvijaju u organu, mogu da se preko vezivnog tkiva prenose na mišiće i da u njima izazivaju bolove. Zato, lečeći kičmu, njene mišiće i vezivno tkivo, vodimo računa i o zdravlju unutrašnjih organa. I obrnuto, lečeći unutrašnje organe, održavamo kičmeni stub u zdravom stanju.

Genadij Petrovič Malahov