Nikola Petrovič Krasnov (1864–1939), jedan od najznačajnijih ruskih arhitekata novijeg doba, ostavio je duboke tragove svoga dara i znanja na udaljenim mestima koja su mu – silom istorijskih zbivanja – postala dom. Veći deo života i karijere posvetio je izgradnji Krima, dok je poslednjih sedamnaest godina proveo u Beogradu, gde je i sahranjen!
Od seljačeta iz okoline Moskve, do zvanja Državnog savetnika, arhitekte carskog dvora i akademika Krasnov je prešao beskrajno dugačak put, i na tom putu zapamćen je ne samo kao veliki stvaralac, već i kao blagorodno ljudsko biće, vredan i posvećen poslu, tvorac ambijenata koje su sredine u kojima je delovao odmah prepoznale kao svoje, kao nešto što se s pravom i razlogom nalazi tu gde je, kao izraz svojevrsnog osećanja pripadnosti jednom podneblju i kulturi koja se može razumeti kao sopstveno civilizacijsko i duhovno gnezdo.
Obim njegovog arhitektonskog i umetničkog opusa gotovo da je neverovatan, ne samo iz ugla gledanja današnjih merila i standarda, već i u apsolutnom smislu! Crteži, grafički zapisi i beleške, projekti, studije, i to samo oni sačuvani, govore o produktivnosti koja je fascinantna, i o kvalitetu koji nikada ne pada ispod najvišeg standarda.
Nikolaj Krasnov, ili Nikola, kako je sam modifikovao svoje ime u znak zahvalnosti prema novoj domovini, bio je i ostao neka vrsta paradigme specijalnih duhovnih veza i odnosa između Rusije i Srbije. Za njega Srbija nije bila inostranstvo, a kroz njega je Beograd ruski duh i tradiciju razumela kao produženje sopstvene svesti o nacionalnom identitetu i kulturnoj bliskosti.
Ovom monografijom želimo da javnost bolje upoznamo sa stvaralaštvom čoveka koji je dugo bio zaboravljen, na svačiju štetu i ničiju korist! Ovo je njegov mali memorijal.
Recenzije
Obriši filtereJoš nema komentara.