Pozoriše i integrativna kulturna politika
Izuzetno koherentan naučni rad u kome glumac (po osnovnoj vokaciji) uspeva da se vine do zavidne kote naučnog rada i predstavi vrlo zanimljiv model grada teatra koji je inicirao i u delo provodio Ljubiša Ristić. Autor je uspeo da svede u okvire naučnog rada sve razuđene tokove pozorišne imaginacije jednog genijalnog reditelja i mi čitamo zanimljivu studiju o gradu teatru. Sistematično nas je vodio kroz teorijsku literaturu, ali središnji deo posvećen je modelu KPGT realizovanom u Subotici, koji je integrisao vaskoliki pozorišni prostor stare nam Jugoslavije u jedinstveni jugoslovenski kulturni prostor.
Izuzetno koherentan naučni rad u kome glumac (po osnovnoj vokaciji) uspeva da se vine do zavidne kote naučnog rada i predstavi vrlo zanimljiv model grada teatra koji je inicirao i u delo provodio Ljubiša Ristić. Autor je uspeo da svede u okvire naučnog rada sve razuđene tokove pozorišne imaginacije jednog genijalnog reditelja i mi čitamo zanimljivu studiju o gradu teatru. Sistematično nas je vodio kroz teorijsku literaturu, ali središnji deo posvećen je modelu KPGT realizovanom u Subotici, koji je integrisao vaskoliki pozorišni prostor stare nam Jugoslavije u jedinstveni jugoslovenski kulturni prostor.
Knjiga sadrži osam poglavlja: Uvod, Grad i sociokulturni kapital, KPGT, Grad teatarSubotica, Teatralizacija šireg okruženja Palića, Grad teatar – Šekspirfest, Projekat Yu festKotor – Art, Grad teatar kao dinamičkikoncept razvoja sociokulturnog kapitala, Zaključak. Epicentar istraživanja predstavlja fenomen grada teatra. Grad teatar se posmatra kao narodno pozorište koje je namenjeno široj populaciji i ima istorijsku i antropološku ulogu u formiranju takozvanog slobodnog prostora.
Autor daje širi kontekst, sagledavajući sve u evropskom i svetskom kontekstu, kada u drugoj polovini dvadesetog veka u evropskim i američkim gradovima dolazi do „renesanse“ pozorišnog života. Umetnički se oživljavaju najrazličitiji gradski i javni prostori, koji kao otvoreni prostori ostvaruju komunikaciju između umetnika i građana.
Jugoslovensko iskustvo Grada teatra, u kontekstu evropske kulturno-političke paradigme valja posmatrati kao koncept, način suprotstavljanja standardizaciji, uniformnosti i površnosti koju neminovno nameće globalizacija i ekonomizacija kulture i umetnosti.
Idejni tvorac tih gradova teatara je pozorišna trupa i kulturno-politički pokret KPGT (Kazalište –Pozorište – Gledališče – Teatar), predvođena dramskim umetnicima Ljubišom Ristićem, Nadom Kokotović, Dušanom Jovanovićem i Radetom Šerbedžijom.
– Iz recenzije dr Vesne Krčmar
Recenzije
Obriši filtereJoš nema komentara.