Antologija francuske poezije

Dvojezična Antologija francuske poezije XX veka, prema rečima njenog autora i prevodioca Mirjane Vukmirović, nastala je ne samo na osnovu ličnog uvida u taj ceo vek francuske poezije, već i i na osnovu konsultovanja 20 najznačajnijih antologija koje su o tom periodu objavljene u samoj Francuskoj. Jedan od antologijskih francuskih pesnika proteklog veka, Pol Elijar, i sam je tvrdio da je najbolji izbor pesama onaj, koji sačinimo za sebe. Ali, sem tog ličnog, u pokušaju da se kroz takav izbor uspostavi „estetski red“, antologije su neizbežno i neka vrsta provokacije, koje sobom nosi to lično uspostavljanje ličnih estetski merila. Zato se na stranicama ove antologije nalaze stihovi i onih stvaralaca, koji ne samo da su obeležili francusku književnost, već su na provokativan način ubrzali ritam evropske kulture XX veka. Sem slavnih pesnika poput Klodela, Žida, Valerija, Apolinera, Sen-Džon Persa, Elijara, Aragona i Prevera, u ovoj antologiji se nalaze i stihovi Alfreda Žarija, Koktoa, Tristana Caraa, Bretona, Antonena Artoa, Anri Mišoa, Rejmona Kenoa i Alena Boskea. Među velikane francuske poezije proteklog veka, svrstani su i tako zvani „prijatelji pesnika“, dva reprezenta čuvene francuske šansone, koji su pevajući poeziju, doneli svetsku slavu kulturi svoje nacije. Među svima njima, za ovu priliku, Mirjana Vukmirovič je izdvojila, najvećeg francuskog trubadura novijeg vremena, Žorža Brasansa i Žaka Brela, jednog od najvećih pesnika među šansonjerima. Sem svega toga, posebna vrednost ove antologije su i pesnici koji su pisali i pišu na milozvučnom i gostoljubivom francuskom jeziku, koji zapravo nije njihov maternji jezik.
Zato je ova antologija namenjena, sem pesnicima i njihovim težnjama za uspostavljanjem saglasja sa svojim pesničkim jezikom i poezijom uopšte, već , pre svega, čitaocima, koji će se iz nje uveriti u ono što spada u evropske i svetske domete u francuskoj poeziji XX veka.

Ako se jedna antologija može uporediti sa cvetnom baštom, onda ova antologija odiše najlepšim mirisima francuske poezije koji se šire po vaskolikom čovečanstvu. Počevši od Sen-Pol Rua, a završivši se Marijom Io, obuhvatila je tačno 80 pesnika preko čijih stihova priređivač Mirjana Vukmirović predstavlja nemerljivo stihovno bogatstvo poezije koja ushićuje, ali i tera na razmišljanje i zapitanost. Podseća na dobropoznate i u svakoj antologiji nezaobilazne pesnike Klodela, Valerija, Apolinera, Sandrara, Elijara, Aragona, Mišoa, Prevera, Boskea, ali se ne ustručava da u svoju antologiju uvrsti i one čije vreme tek dolazi (Filip Delavo, Marija Io), ali i one koji su poznatiji u nekom drugom umetničkom žanru, šansonijere Brasansa i Brela, kojima se nikako ne može osporiti i poetski značaj. Posebna vrednost ove antologije su prevodi Mirjane Vukmirović, koja se sama izborila sa celim stolećem francuskih rima, ritmova, asonanci i metafora i učinila ih dostupnim srpskom čitaocu. A oni koji dobro vladaju i francuskim jezikom, moći će da provere svoje znanje i uživaju u melodiji ovog jezika budući da su uz prevode na srpski dati i originalni stihovi.