Prognani Orfeji – antologija srpske izbegličke poezije

Antologiju je sastavio pesnik Nenad Grujičić, a u njoj se našlo 116 pjesnika iz Hrvatske, BiH, kao i sa Kosova i Metohije.
U antologiju su uvršteni samo oni pesnici koji su u ličnom iskustvu osetili vatru najnovijeg rata u drami prisilnog napuštanja kućnog praga.
Većina pesnika svoje novo stanište pronašla je u Srbiji, ali i u Evropi, Kanadi, Australiji, kao i u drugim delovima sveta.
Moto antologije oličen je dvostihom Branka Miljkovića: „Ne znaju kuće gdje odoše ljudi, nit` pozna jutro one koje budi“.
– Pesnička /ljudska/ reagovanja na izbeglištvo su podudarna i različita, onda opet poklopljena sa univerzalnim doživljajem nesreće velikih razmera, sa sićušnim čovekom pred Bogom, naveo je Grujičić u predgovoru.
Među uvrštenim pesnicima nalaze se Duško Trifunović, Dara Sekulić, Vladeta Vuković, Miloš Kordić, Stevan Tontić, Radoslav Zlatanović, Anđelko Anušić, Dejan Gutalj, Branko Čučak, Milena Severović, Radomir Stojanović, Nebojša Devetak, Slobodan Kostić, Goran Simić, Radosav Stojanović, Đorđo Sladoje, Emsura Hamzić, Zdravko Krstanović i Boro Kapetanović.
Tu su i Tatjana Lukić, Mošo Odalović, Branko Brđanin Bajović, Svetislav Vlahović, Đorđe Vranješ, Dušan Đaković, Ranko Čolaković, Milka Božić, Đorđe Nešić, Dušan Praća, Goran Sarić, Sava Krneta, Mirko Žarić, Dragoslav Dedović, Željko Pržulj, Miloje Dončić, Mićo Cvijetić, Ružica Komar, Goran Vračar, Milan Pađen, Golub Jašović i Mićo Jelić Grnović.
U antologiji su se našli i Ivančica Đerić, Željko Grujić, Živojin Rakočević, Radomir D. Mitrić, Milica Jeftimijević Lilić, Radomir Dimić, Branislav Zubović, Tanja Stupar Trifunović, Maja Solar, Marko Kovačević, Dajana Petrović, Milan Rakulj, Nikola Paripović i drugi.