Generalna proba samoubistva

Generalna proba samoubistva, nova komedija Dušana Kovačevića, nesumnjivo najboljeg dramskog pisca naše savremene književnosti, napisana sedam godina posle Doktora šustera (2001), prethodne drame ovog autora, završena deset dana pre početka ovogodišnjeg Sajma knjiga u Beogradu, na specifičan i posredan književni način, uz pomoć podtekstualnog humorističkog i satiričnog tona, uz neposredne groteskne i hiperbolične situacije i prizore, sistematski razvijajući i iz scene u scenu uvećavajući svoju komediografsku tenziju, govori o složenom i protivurečnom moralu i poremećenom identitetu današnjeg čoveka i našeg društva opterećenih neizvesnošću i različitim izazovima egzistencijalnog trenutka u kojem postoje.Nova Kovačevićeva drama, po mnogim elementima književne strukture, posebno po tematskoj aktuelnosti, po složenim odnosima među profilisano izgrađenim dramskim likovima, po bogatim narativnim elementima teksta i neočekivanim dramaturškim obrtima u njemu, prevazilazi sadržinske i značenjske okvire dosadašnjih pozorišnih dela ovog autora. Još jednom potvrđujući i u prostoru savremenog Beograda pronalazeći dramu apsurda i groteske u kojima živi današnji čovek, iz kojih u osnovi proizilaze sva njegova ranija pozorišna dela, Kovačević je u Generalnoj probi samoubistva našu neposrednu stvarnost video kao mnogostruko isprepletenu igru različitih životnih i književnih žanrova – kao dramu u drami, tragediju u komediji, satiru u groteski, farsu u tragediji. Njegova drama zapravo je simbolična tragikomedija današnjeg vremena, koja umnoženim, dobrovoljnim ili nametnutim ulogama koje nose njeni protagonisti pokazuje do kojeg stepena odbrambenih mehanizama je prinuđen da se spusti čovek našeg vremena i prostora da bi opstao u tragediji apsurda i agresije čiji je bespomoćni svedok. Stoga se Generalna proba samoubistva, po svojoj složenosti i semantičkoj dubini, može smatrati, kako i sam autor sugeriše, njegovom dosad najbolje napisanom dramom.