Zlato četnika i partizana – dekonstrukcija jednog mita

Knjiga obrađuje temu finansiranja JVuO generala Mihailovića putem britanskih pošiljki zlatnog i papirnog novca, kao i problem političke mitologije koja je nastala u vezi tako dobijenog „četničkog zlata”, konstrukciji koja je nastala delovanjem partizanske i ljotićevske propagande, tokom i posle završetka Drugog svetskog rata.

Centralni deo knjige počinje raspravom o nemačko-italijansko-ustaškoj pljački zlatnog, srebrnog i papirnog novca Kraljevine Jugoslavije 1941, obimom evakuacije zlata u Kairo, a zatim se nastavlja detaljnim pregledom minimalnih novčanih sredstava koje je iz inostranstva dobijala vojna organizacija generala Mihailovića.

Finansiranje JVuO posmatra se kroz komparaciju sa ogromnim novčanim sredstvima koje je posedovala partizanska vojska (po prvi put da se takvo pitanje postavlja u istoriografiji), počev od priprema za ustanak 1941, potom stvaranja slobodne teritorije, do završnih godina rata. Uporedo se istražuje, analizira i tumači pljačka novca, zlata i svih dragocenosti koju su tokom rata organizovali Nemci, Italijani, Bugari i hrvatske ustaše na prostoru cele Jugoslavije.

Na kraju se analizirana višedecenijska UDB-ina pretraga prostora istočne Bosne i zapadne Srbije pod rukovodstvom Tita i Rankovića, posebno na užem prostoru oko Ravne Gore između planina Kablar i Suvobor, kako bi se iskopalo „četničko zlato” i arhiva JVuO.

Završni deo posvećen je prikazu i analizi pojave povezivanja drevne narodne mitologoje zlata sa iskustvima iz Drugog svetskog rata, što je stvorilo niz novih legendi koje se konstrušišu u vezi „tajne četničkog zlata”, kao potpuno nova antropološko-istorijska pojava savremene Srbije.