Bogojavljenje

Bogojavljenje predstavlja jedno od naboljih Bećkovićevih ostvarenja u kom se glasovi iz pesnikovih zavičajnih Rovaca obraćaju Bogu odnekud pristiglom u crnogorska Brda.

Reč je o „refleksivno-religioznoj poemi izrazito obeleženoj satirom, mestimično pisanom i u tonu čiste lirske misaonosti teološko-filozofskog karaktera u najboljoj tradiciji srpskoga jezika“.

U njoj Bog do kraja ostaje pasivni posmatrač i slušalac ponaosob svakog od okupljenih Crnogoraca da bi pesnik svako to pojedinačno obraćanje Bogu završavao refrenom „A Bog, kao Bog, samo ćuti i gleda...“ još više naglašavajući satiričnu dimenziju ovoga dela.